Pozostałe


Wiadukt w ciągu drogi S7
  • Rodzaj przeprawy: wiadukt drogowy
  • Numer linii: 34
  • Kilometr linii: 35,500
  • Rok budowy: 2001
  • Typ wiaduktu: belkowy, betonowy

Wiadukt obwodnicy Ostrowi Mazowieckiej powstał w latach 2001 – 2003 i stanowi ciąg drogi ekspresowej S7 Warszawa – Białystok. Ma długość 62 metry i został przerzucony nad linią kolejową nr 34 w 35-tym jej kilometrze.


Wiadukt w ciągu ul. Zambrowskiej w Ostrowi Maz.

  • Rodzaj przeprawy: wiadukt drogowy
  • Numer linii: 34
  • Kilometr linii: 36,600
  • Rok budowy: przed 1965
  • Typ wiaduktu: belkowy, betonowy

Wiadukt kolejowy w ciągu ul. Zambrowskiej przerzucony jest nad linią kolejowa nr 34 w 36 jej kilometrze. Do roku 2001 był przeprawą drogi krajowej nr 8. Ma długość 34 metrów.


Przepust w kilometrze 37,700
  • Rodzaj przeprawy: przepust
  • Numer linii: 34
  • Kilometr linii: 37,700
  • Rok budowy: ?
  • Przeszkoda: droga gruntowa

Betonowy przepust w kilometrze 37,700 linii kolejowej nr 34, w granicach miasta Ostrów Mazowiecka. Wykorzystywany jest jako przejazd na drugą stronę torów dla pojazdów kołowych gruntową drogą.


Most w Telakach
Rok 1997. Remont mostu w kilometrze 74,000 szlaku Kosów Lacki - Sokołów Podlaski. Zdjęcie pochodzi ze strony kolej.eu07.pl.
  • Rodzaj przeprawy: most
  • Numer linii: 34
  • Kilometr linii: 36,600
  • Rok budowy: 1946
  • Rok rozbiórki: 2012
  • Typ mostu: blachownicowy, stalowy
  • Przeszkoda: rzeka Kosówka

Blachownicowy most stalowy osadzony na dwóch betonowych przyczółkach, przerzucony nad rzeką Kosówką w okolicach przystanku Telaki. Konstrukcja bardzo podobna do mostu nad Helenką.


Przepust w kilometrze 92,430
  • Rodzaj przeprawy: przepust
  • Numer linii: 55
  • Kilometr linii: 92,430
  • Rok budowy: ?
  • Przeszkoda: rów melioracyjny

Przepust nad rowem melioracyjnym na obrzeżach miasta Sokołów Podlaski, w bezpośredniej okolicy przejazdu kolejowego w ciągu ulicy ks. Jana Bosco. Przepust został gruntownie wyremontowany w roku 2016.


Kamienny wiadukt w Siedlcach

Kamienny wiadukt w Siedlcach.
Źródło: www.skyscrapercity.com
  • Rodzaj przeprawy: wiadukt
  • Numer linii: 55
  • Kilometr linii: 118,100
  • Rok budowy: 1887
  • Typ wiaduktu: kamienny

Jedyny taki wiadukt w ciągu dawnej linii nr 34. Ulokowany jest nad ulicą Rotmistrza Pileckiego w ciągu ulicy Warszawskiej. Do końca XX wieku pomiędzy filarem przebiegał bezkolizyjny wyjazd z Siedlec w stronę Małkini, późniejszy tor nr 219 prowadzący do grupy torów w rejonie ul. Piaskowej. Wiadukt wyremontowany w roku 2015.


Źródła: maps.google.com, kolej.eu07.pl, scyscrapercity.com

WBK nr 155

Rok 2006 i rozjazd odnogi do Prefabetu.
Fot. Rafał Buźniak, bazakolejowa.pl
Rok 2006 i rozjazd odnogi do Prefabetu.
Fot. Rafał Buźniak, bazakolejowa.pl
  • Typ: bocznica szlakowa
  • Linia macierzysta: 34
  • Kilometr: 33,900
  • Długość bocznicy: ok 5,5 km
  • Data budowy: 1893 r.
  • Data zawieszenia obsługi: ok. 2000 r.
  • Data rozbiórki: częściowa w 1945 r.
  • Ilość punktów zdawczych: 5
  • Obsługa: lokomotywy serii 409Da, SM42
  • Urządzenia SRK: brak
  • Status: nieprzejezdna

Historia:

Wojskowa bocznica kolejowa nr 155 powstała prawdopodobnie w roku 1893 podczas budowy największych koszar w regionie. W latach 1891 – 1893 powstał tu garnizon zwany „Sztabem Saltinowskim”. Do dziś nie wiadomo czy koszary powstały w związku z budową rokadowej linii kolejowej z Siedlec do Ostrołęki, czy to stacja w Ostrowi Mazowieckiej powstała do obsługi właśnie koszar. Jakby na to nie spojrzeć w 1893 roku oddano do użytku linię, stację w Ostrowi oraz długą bocznicę do dużych koszar sprawiając, że stacjonujące tu dwa pułki piechoty (23 Nizowski Pułk Piechoty Generała Feldmarszałka Księcia Sałtykowa oraz 24 Simbirski Pułk Piechoty Generała Niewierowskiego) mogły szybko przemieszczać się po linii ewentualnego frontu i reagować na ruchy armii wroga. A na te długo czekać nie trzeba było bo już w 1914 roku rozpoczęła się Wielka Wojna w której po przeciwnych stronach stanęli zaborcy.

Lata 1905-1913 , Cerkiew 23 Nizowskiego Pułku Piechoty zlokalizowana na parterze budynku koszarowego. Po prawej jej dzwonnica. Żródło: fotopolska.eu
Lata 1905-1913 , Cerkiew 23 Nizowskiego Pułku Piechoty zlokalizowana na parterze budynku koszarowego. Po prawej jej dzwonnica. Żródło: fotopolska.eu

Koszary zostały szybko zajęte przez wojska niemieckie, które utworzyły tu w 1917 roku Kurs Aspirantów Oficerskich. Rok później jednostkę przejęło Wojsko Polskie. Te w kolejnych latach rozbudowały jednostkę a po przewrocie majowym przeniesiono tu z Warszawy słynną Szkołę Podchorążych Piechoty. Już w tym czasie jednostka rozciągała się od szosy Różańskiej po ulicę Mazowiecką. Do 1939 roku stacjonowały tu: Pierwszy i Trzeci Pułk Piechoty, Drugi i Piąty Pułk Legionów, I Dywizja Litewsko – Białoruska oraz 84 Pułk Strzelecki i 71 Pułk Piechoty przeniesiony do Zambrowa po utworzeniu Szkoły Podchorążych.
Podczas II Wojny Światowej III Rzesza szybko zajęła koszary tworząc tu szpital polowy, magazyny odzieżowe i obuwnicze oraz obóz dla jeńców polskich, przekształcony w 1941 roku na Stalag 333 dla jeńców rosyjskich. Większą część koszar spalili podczas odwrotu w 1944 roku a ich odbudowa ruszyła dopiero w 1950. W 1953 utworzono tu istniejące do dziś jednostki służby topograficznej oraz jednostkę wojsk przeciwchemicznych zaś do roku 1958 powstało całe osiedle mieszkaniowe uzupełnione o Szkołę Podstawową nr 4 trzy lata później. Lata 70-te to dla koszar okres największej rozbudowy. Powstały m. in.: warsztaty samochodowe, stołówka a nawet Wojskowe Obserwatorium Astronomiczno-Grawimetryczne. Przez te wszystkie lata rozbudowie ulegała też bocznica kolejowa. Powstały tory do magazynów Agencji Rezerw Materiałowych, Zakładu Produkcji Materiałów Budowlanych i Ostrowskiej Fabryki Mebli. Dziś, choć jest już nieprzejezdna składa się z trzech grup zdawczo – odbiorczych na terenach jednostki wojskowej, odnogi do zakładu produkcji materiałów budowlanych Prefabet oraz grupy torów na terenie fabryki mebli Forte, powstałej tuż po 1945 roku. Sama fabryka uchroniona przed upadłością w 1992 roku nie korzysta dziś już z transportu kolejowego, podobnie jak wojsko czy zakład produkcji materiałów budowlanych. Bocznica choć kompletna nie jest już od długiego czasu używana.
Warto wspomnieć, że do roku 1945 w miejscu gdzie bocznica łukiem skręcała przed ulicą Różańską znajdowała się długa odnoga przechodząca pod wiaduktem w ciągu ul. Różańskiej i prowadziła w las w okolicy miejscowości Nagoszewka. Po tym torze pozostały tylko nasypy oraz dziwne kręgi widoczne na mapach google, ukryte w środku lasu, na tyłach Oddziału GDDKiA w Ostrowi Mazowieckiej. Do dziś nie ustalono kiedy wybudowano ten odcinek bocznicy ani w jakim celu. Nie był to na pewno tor budowany z materiałów staroużytecznych przez wojska niemieckie na potrzeby kampanii wojennej. Ówczesny wiadukt kolejowy w ciągu ulicy Różańskiej świadczy o tym, że ten fragment bocznicy powstał przed wojną w celach zakładających jej długotrwałą eksploatację.

Infrastruktura:


Wojskowa Bocznica Kolejowa nr 155 zaczyna się w stacji Ostrów Mazowiecka rozjazdem nr 202 w torze nr 4. Biegnie łukiem w kierunku południowo – zachodnim wzdłuż obwodnicy Ostrowi Mazowieckiej (S7) aż do ul. Różańskiej. Wcześniej, 1,5 km za stacją oddziela się od niej tor do Fabryki Mebli Forte na terenie której istniała rampa rozładunkowa, magazyn oraz kilka torów manewrowych. Dziś torów tych już nie ma.

Po napotkaniu ul. Różańskiej bocznica skręca ostrym łukiem w kierunku północno – zachodnim i po kolejnych 1100 metrach rozdziela się na tor do Zakładu Produkcji Materiałów Budowlanych „Prefabet” i tor do jednostki wojskowej. Zakład „Prefabet” nie korzysta już z usług kolei aczkolwiek posiada za bramą krótki tor z placem rozładunkowym.
Tor do jednostki wojskowej odbija w kierunku północno – wschodnim i po kilkuset metrach rozdziela się na tory do składnicy Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych, składu 2 Bazy Logistycznej oraz trzeci prowadzący na plac, którego przeznaczeniem była być może zwałka opału dla kotłowni. Na terenie tej drugiej istnieje do dziś budynek szopy z dwoma stanowiskami dla lokomotyw manewrowych aczkolwiek nie wiadomo czy jakieś tam stacjonują.

Rozjazd w pobliżu Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych. Źródło: bazakolejowa.pl
Rozjazd w pobliżu Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych. Źródło: bazakolejowa.pl

Chronologia wydarzeń:


  • 1893 – otwarcie bocznicy
  • Pomiędzy 1922 – 1926 – rozbudowa bocznicy
  • 1945 – likwidacja odnogi do Naguszewki
  • XXI w. – bocznica nieużywana

Lokalizacja bocznicy:


Wyświetl większą mapę

Google street view:


Źródła: 22wok.wp.mil.pl, bazakolejowa.pl, fotopolska.eu

Ostrów Mazowiecka

Stacja Ostrów Mazowiecka jest jedną z dwóch czynnych stacji kolejowych w ciągu dawnej linii nr 34. Przyjmuje pociągi wyłącznie towarowe a dwa place rozładunkowe pracują tu pełną parą.


20.04.2020. Południowa głowica stacji z semaforami wyjazdowymi w stronę Małkini oraz nastawnią wykonawczą Om1.
  • Typ: stacja pośrednia
  • Linia: 34
  • Kilometr: 33,900
  • Data budowy: 1893 r.
  • Data zamknięcia: –
  • Semafory: kształtowe
  • Rozjazdy: ręczne
  • Ilość torów: 4
  • Ilość bocznic: 1
  • Perony: 2
  • Budynek dworca: rozebrany
  • Odległość od centrum miejscowości: 2,8 km
  • Status: czynna

Historia:

Stacja w Ostrowi Mazowieckiej powstała w roku 1893 jako „Komarów”. Jej znaczne oddalenie od centrum miasta wiązało się z powstającymi równolegle pobliskimi koszarami. W latach 1891 – 1893 w sąsiadującym z Ostrowią Komorowie powstał „Sztab Saltinowski”, jednostka wojskowa, w której stacjonowały 2 pułki piechoty: 23 Niżowski Pułk Piechoty gen. feldmarszałka Sałtykowa i 24 Simbirski Pułk Piechoty. Koszary ze stacją połączyła bocznica o długości 5,5 km zaś sama stacja przyjmowała i odprawiała praktycznie tylko pociągi wojskowe. W 1926 do koszar przeniesiono słynną Szkołę Podchorążych Piechoty zaś samą jednostkę rozbudowano i zmodernizowano. W okresie II Wojny Światowej stacjonowały tu wojska okupanta, które w 1944 spaliły całą jednostkę zaś stację w Ostrowi Mazowieckiej zniszczono wysadzając m. in. budynek dworca. Dziś w byłych koszarach mieści się jednostka służby topograficznej oraz szkoła podstawowa zaś bocznica do stacji mimo, że czynna nie jest używana.
Sama stacja w Ostrowi Mazowieckiej po II Wojnie Światowej została odbudowana. Powstał nowy, ceglany budynek dworca, bocznica do stacji paliw oraz nasycalnia podkładów. W 1976 za sprawą modernizacji linii nr 34 wymieniono wszystkie tory stacyjne aczkolwiek urządzenia sterowania ruchem nie zmieniły się. 17 lat później w wyniku zawieszenia ruchu pasażerskiego stacja przestała obsługiwać ruch pasażerski aczkolwiek pod względem ruchu towarowego żyje do dziś. Po zlikwidowanej w 2000 roku nasycalni podkładów pozostały już tylko problematyczne zanieczyszczenia wód gruntowych, bocznica do stacji paliw jest nieczynna i nieprzejezdna ale plac ładunkowy działa i codziennie pracuje pełną parą. Ostrów Mazowiecka przyjmuje pociągi zdawcze z Małkini i Ostrołęki a sporadycznie obsługuje ruch tranzytowy gdy linią nr 34 zostaną wytyczone objazdy.


Infrastruktura:

Stacja kolejowa w Ostrowi Mazowieckiej powstała w roku 1893, w kilometrze 33,900 linii kolejowej nr 34, w odległości prawie 3 km od centrum miasta. Jest stacją pośrednią posiadającą jeden tor główny i dwa główne dodatkowe. Infrastrukturę pasażerską stanowią dwa nieużywane perony ziemne. Peron nr 1 jest peronem przydworcowym o długości 195 metrów i wysokości 30 cm zaś peron nr 2 to peron wyspowy o długości 205 metrów i wysokości 30 cm. Ceglany budynek dworca zawierający kasę biletową, poczekalnię oraz kasę towarową (czynną do końca) rozebrano w 2015 roku razem z oświetleniem peronów. Pozostała po nim tylko zrujnowana fontanna na dziedzińcu.
Ruchem na stacji kierują dwie parterowe nastawnie: od strony Ostrołęki dysponująca Om zaś od strony Małkini wykonawcza Om1. Obie nastawnie w 2012 roku zostały wyremontowane a druga z nich – wykonawcza – jest dziś otwierana tylko podczas wjazdu pociągu.
Urządzenia SRK to ponad stuletnie, ciągle semafory kształtowe oraz zwrotnice ręczne z zamkami kluczowymi.
Południowa głowica stacji obsługiwana przez nastawnię wykonawczą Om1 to dwa rozjazdy oraz 4 semafory (trzy wyjazdowe i jeden wjazdowy) a także kiedyś strzeżony przejazd kolejowy kat. D w ciągu ulicy Wesołej. Północna głowica stacji jest już dużo bardziej rozbudowana. Nastawnia dysponująca Om, 9 rozjazdów, 3 wykolejenice, 3 semafory wyjazdowe, jeden wjazdowy, jeden tor wyciągowy, dwa tory odstawcze (z czego jeden, przy nastawni jest częścią dawnej bocznicy do nasycalni podkładów oraz stacji paliw) a także bocznica WBK 155 do jednostki wojskowej, nieużywana rampa kolejowa i duży plac rozładunkowy. Pomiędzy semaforem wjazdowym od strony Ostrołęki a pierwszym rozjazdem znajduje się przejazd kolejowy kat. D w ciągu drogi wojewódzkiej nr 677 do Łomży. Przejazd ten był kiedyś strzeżony. Obok płyty przejazdowej znajdują się fundamenty po strażnicy.
Na początku roku 2021 na potrzeby budowy trasy Via Baltica tor nr 2 przekształcono w tor rozładunkowy a w okręgu Om1 założono wykolejenicę Wk11. Przy torze usypano plac o długości około 500 metrów.
Stacja w Ostrowi Mazowieckiej obecnie czynna jest od poniedziałku do soboty w godzinach 8:00 – 16:00.


Chronologia wydarzeń:

  • 1893 – otwarcie stacji
  • 1944 – odbudowa ze zniszczeń wojennych
  • 1976 – modernizacja torowiska
  • 2012 – remont nastawni
  • 2015 – rozbiórka dworca

Chronologia nazw:

  • 1893 – 1915 – Komarów
  • 1915 – 1918 – Ostrow Komorowo
  • 1918 – 1919 – Ostrów – Komorów
  • 1919 – 1924 – Ostrów Komarowo
  • 1924 – 1937 – Ostrów Mazowiecki
  • 1937 – 1939 – Ostrów Mazowiecka
  • 1939 – 1944 – Ostrow Mazowiecki
  • Od 1944 do dziś – Ostrów Mazowiecka

Lokalizacja stacji:


Wyświetl większą mapę

Galeria:


Ciekawostki:

  • Ostatni planowy pociąg osobowy mający postój w Ostrowi Mazowieckiej zatrzymał się tu dnia 31.03.1993 roku o godzinie 21:24 i był to osobowy nr 70223 relacji Ostrołęka – Małkinia.
  • Ostatnim nieplanowym pociągiem pasażerskim, który zatrzymał się w Ostrowi Mazowieckiej był pociąg nr 19210 „Ostrovia” relacji Ostrów Mazowiecka – Ostrołęka i został uruchomiony dnia 9 maja 2021 przez TurKol.pl sp. z o.o. w ramach imprezy „Mazowsze 2021”.

Źródła: atlaskolejowy.net, bazakolejowa.pl, gmina Ostrów Mazowiecka, Tygodnik Ostrołęcki.