Rzeka Orz

20.04.2020. Most w Gucinie w śnieżnobiałych szatach.
  • Rodzaj przeprawy: prototypowy most łukowy
  • Numer linii: 34
  • Kilometr linii: 12,700
  • Rok budowy 1956 – 1959
  • Przeszkoda: rzeka Orz
  • Długość mostu: 52,22 m.
  • Długość przęsła: 44,22 m.
  • Szerokość przęsła: 6,5 m.
  • Położenie pomostu: jazda dołem
  • Przyczółki: betonowe
  • Ostatni remont: 2016
  • Status: czynny

Historia:

Obecny most kolejowy w Gucinie powstał w roku 1959. Wcześniej w latach 1940 – 1944 istniał tu zastępczy most wybudowany przez wojska III Rzeszy. Wycofująca się Armia Czerwona w 1940 roku niszczyła za sobą wszelkie obiekty inżynieryjne ważne strategicznie. Ponieważ linia kolejowa z Ostrołęki do Siedlec była linią rokadową większość jej mostów została w latach 1939 – 1940 zniszczona. Nie inaczej było z mostem w Gucinie po którym pozostały tylko przyczółki. Przejmującej ten teren III Rzeszy zależało na szybkim przywróceniu przejezdności linii, która to stanowiła podstawowy środek transportu zaopatrzenia wojsk walczących na froncie. Pomysł odbudowy mostu tak samo jak w Niegowcu z góry odrzucono na rzecz budowy mostu zastępczego. Tymczasowy most powstał w miejscu obecnego mostu drogowego zaś obok tego wybudowano przeprawę drogową. Do mostu doprowadzono tory usypanym nasypem po którym ślady widoczne są do dziś.
Most ten prawdopodobnie w roku 1944 został wysadzony jak większość mostów kolejowych w ciągu tej linii kolejowej.

Zdjęcie lotnicze stacji Gucin w 1944 roku.
fotopolska.eu
Zdjęcie lotnicze stacji Gucin w 1944 roku.
fotopolska.eu


W roku 1944 „goniąca” Niemców Armia Czerwona wybudowała tu kolejny prowizoryczny most mający zapewnić przejezdność linii na czas działań wojennych. Po przejęciu polskich kolei przez PKP sytuacja się nie zmieniła i ten sam prowizoryczny most służył aż do roku 1959, gdy wybudowano tu most znany nam dzisiaj. Ten zaś powstał jako unikalna konstrukcja, pierwsza taka w Polsce. Zaprojektowany w latach 1955 – 1956 przez zespół profesora Zbigniewa Wasiutyńskiego w II Katedrze Budowy Mostów Politechniki Warszawskiej budowany był przez 3 lata (1956 – 1959) i był pierwszym w Polsce kolejowym mostem łukowym wykonanym z kablobetonu. Most ten po 60-ciu latach doczekał się tylko jednego remontu (nie ingerującego w samą jego konstrukcję) co tylko świadczy o trwałości tej konstrukcji.


Infrastruktura:

Most nad rzeką Orz znajduje się w kilometrze 12,700 linii kolejowej nr 34, w granicach stacji Gucin. Jest to konstrukcja kablobetonowa – konstrukcja ze sprężonego żelbetu w której siły sprężające przekazywane są na konstrukcję główną poprzez docisk za pomocą specjalnych systemów zakotwień kabla sprężającego. Cięgna sprężające (kabel) prowadzi się w kanale umieszczonym w elemencie przed zabetonowaniem zaś naprężania dokonuje się dopiero po częściowym lub całkowitym stwardnieniu mieszanki betonowej.

Rozpiętość przęsła wynosi 44,22 m a długość całkowita mostu 52,22 m. Na ustrój nośny składają się dwa wiotkie dźwigary łukowe współpracujące ze sprężonymi belkami pomostu, stanowiącymi ściąg. Z uwagi na ograniczenie ilości materiału przy możliwie największej sztywności zastosowano belki o przekroju ceowym zmiennej wysokości 1,56÷1,76 m, szerokości 1,10 m, grubości środnika 0,38 m, grubości półki górnej 0,30 m i dolnej 0,28 m. W strefie przypodporowej na odcinku długości 4,30 m, przekrój ceowy zmienia się liniowo w prostokątny o wymiarach 1,10×1,86 m. Belki główne (ściągi) są podwieszone do łuków żelbetowych, o przekroju poprzecznym (0,92÷0,94)x0,60 m, za pomocą wieszaków z płaskowników 120×40 mm. Zworniki łuków są stężone poziomą płytą grubości 0,20 m. Płytę pomostu, utwierdzoną w belkach ceowych, zaprojektowano jako sprężoną, grubości 0,30 m. Warstwa podsypki tłuczniowej toru wynosi 0,41 m.
Konstrukcję mostu wykonano z betonu marki 400 (Rw = 400 kG/cm2), a sprężono kablami Freyssineta. Sprężenie podłużne ściągów ceowych wykonano z 28 splotów z lin średnicy 35,5 mm, złożonych z 37 drutów ø 5mm. Sprężenie poprzeczne płyty pomostu wykonano z 12 drutów równoległych ø 5 mm. Most zaprojektowano na klasę NC (normalny pociąg ciężki).

Mgr inż. Radosław Oleszek – „Ocena współczynników dynamicznych kolejowego mostu łukowego”.


Lokalizacja mostu:


Wyświetl większą mapę

Galeria:


Źródła: fotopolska.eu, bazakolejowa.pl, Mgr inż. Radosław Oleszek – „Ocena współczynników dynamicznych kolejowego mostu łukowego”.